دلا در جستجوی یار تا کی خار بودن
پی حسرت،پی صورت،پی دلداربودن
نباشد این همه ظلم در محبت
که یک عمر بهر یار بیمار بودن
چه روز ها در خیالش اشک ریختن
چه شب ها در فراق بیداربودن
همه وقت رابه هجرش صرف کردن
همین است زنده گی با یار بودن ؟
جوان هستی کمی عقلی به سر آر
نه زیبد درجوانی زار بودن
عجب دارم که میبینم درین دهر
ز"ساحل"صبرو زیم بی قراربودن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر